Isolement

De Reformatie. Weekblad tot ontwikkeling van het Gereformeerde leven

15e jaargang, onder redactie van K. Schilder, C. Tazelaar en J. Waterink,
Goes (Oosterbaan & Le Cointre) 1934-1935
1,3 (5 oktober 1934)

a

Men heeft mij gevraagd, of isolement altijd nuttig is.

Antwoord.

Wie het begeert, is ziek.

Wie het, als hij er toe gedwongen wordt, niet aandurft, is zieker.

Vanmorgen 1), vóór het gereedmaken der copie van deze week, viel me in handen uit mijn boekenkast: Nog in den band van Voorheen. Uitgave v.h. Studentencorps aan de Vrije Universiteit. 1917 b. Ter eere van Dr A. Kuyper. Tachtig jaar. Huldeblijk. Commissie: J.H. Bavinck, W.M. le Cointre, A. Ringnalda, Th. Ruys Jr, S.P. Vermeer. Speech van ds Ferwerda. Speech van dr A. Kuyper.

Uit deze laatste dit:

„Ik heb te Leiden warm en luid mee geapplaudisseerd, toen de toenmalige hoogleeraar Rauwenhoff op zijn publiek college brak met alle geloof aan Jezus’ verrijzenis . . . Van achteren kan mijn ziel nog beven over den smaad dien ik toen mijn Heiland aandeed”.

Thans op een „Gereformeerden-Congres” de dialectische theologie present. Weet men, wat deze gezegd heeft over „het ledige graf”?

Verder citaat uit Kuypers rede:

„Soms bereikten mij zelfs droeve klachten, en tenslotte duchtte ik metterdaad, dat er daling in finale kracht was. Vooral toen de actie van studenten-biddagen naar Engelschen trant ook ten onzent ingang vond. Daarbij toch hangt alles aan vrome gewaarwordingen, aan vrome indrukken, aan persoonlijk-vrome aangrijpingen, die ik zelf eens in Brighton onder Pearsal Smith mee doorleefde, en die toch helaas van achteren door Smiths pijnlijken val zoo bitter teleurstelden”.

Thans Buchman-beweging, kerkelijke verslapping, conferentie-intimiteit, een weren van de klem der gezonde, een vallen in de klem der zieke kerk.

Uit de rede van ds Ferwerda:

„Ge ontmoet den laatsten tijd, in de intellectueele kringen onder ons, een eenigszins laat ons maar zeggen, eigenaardige geestesgesteldheid. . . . Ik heet — dus hoort Ge meer dan een verklaren — Gereformeerd, maar ik ben er eigenlijk ietwat verlegen mee. Ik meen het — aldus tot den buitenstaander — heusch zoo erg niet. Ik zal er volstrekt niet op staan, de puntjes op de i’s te zetten”.

Thans schamperheden over zout op slakjes.

Het motto boven de speech van ds Ferwerda:

Dare to be a Daniel!
dare to stand alone!
Dare to have a purpose firm!
dare to make ik known.

Thans klachten over elkaar, en over het isolement, zonder dat recht geluisterd wordt naar wat gezegd wordt.

1917 — 1934.

K. S.

1. Onze goede post, die den laatsten tijd ons vaker voor verrassingen plaatst, heeft deze copie verleden week laten zwerven; ze kwam dus te laat voor het vorige nummer. K. S.

a.

b. Vgl. Abraham Kuyper (1837-1920)/Taeke Ferwerda (1876-1944), Nog in den band van voorheen, [bijdragen van T. Ferwerda en A. Kuyper], [Amsterdam] (Studentenkorps aan de Vrije Universiteit) 1917 (Ter gelegenheid van de 80e verjaardag van A. Kuyper).

c.

d.

e.